Interne competitie (N4): Gert Legemaat verslaat Rene Torenstra
De vierde ronde van de interne competitie was weer een drukke bedoening. Met thuiswedstrijden van DSC4 en DSC8, en daarbij 17 interne partijen, waren er nog maar enkele tafels vrij.
In de A-groep won Gert Legemaat wederom. Ditmaal was René Torenstra, die de competitie flitsend was begonnen, niet opgewassen tegen de clubkampioen. Hans Stam en Luciën van de Lisdonk remiseerden. Rob Smits en Bob Voogt deden goede zaken door hun partijen te winnen.
A-groep
Wit
-
Zwart
Uitslag
1
René Torenstra
-
Gert Legemaat
0-1
2
Hans Stam
-
Luciën van de Lisdonk
½-½
3
Rob Smits
-
Kees Korving
1-0
4
Willem-Jan van den Broek
-
Bob Voogt
0-1
5
Arno Wiersma
-
Henk van der Belt
1-0
6
Arnt Veenstra
-
Michael Stoops
1-0
In de B-groep waren door de externe wedstrijden slechts 3 partijen. Twee daarvan eindigden in remise; Vashish Sukul en Corniel Nobel deelden het punt, en René Weerts en Martin Verolme deden hetzelfde. Simon Broos won zijn partij tegen Jordy Krempel.
B-groep
Wit
-
Zwart
Uitslag
1
Vashish Sukul
-
Corniel Nobel
½-½
2
René Weerts
-
Martin Verolme
½-½
3
Simon Broos
-
Jordy Krempel
1-0
In de C-groep debuteerden Frank Rensen, Raymond Thomas en Joep Dumont. Frank moest (nog) zijn meerdere erkennen in Dolf Mulder. Raymond en Joep begonnen direct met een overwinning; Jan Torenstra en Aad de Jong waren hun eerste slachtoffers. Ook Igor Korpershoek speelde, na lange afwezigheid, zijn eerste partij in de interne competitie van dit seizoen. Hij moest het hoofd buigen voor Reinaldo Astudillo.
En hier kon ik winnen met 30. De2! met dubbele dreiging (stukwinst en verwoestend schaak op e5), bijvoorbeeld 30. ... Te8 31. De5+ Kf8 32. Pf6 Te7 33. Tf1! 1-0. In plaats daarvan speelde ik in lichte tijdnood 30. Dd2?? en overzag dat na 30. ... Df3+ 31. Kg1 Dg4 het paard op e6 gedekt staat...
Ik vind het altijd leuk om tegen Gert te spelen. Gert heeft het over zijn "angstgegner", maar dat heeft niets met de score te maken denk ik (½ uit 3, voor zover ik me kan herinneren) maar wellicht meer met zijn angst voor gezichtsverlies als hij ooit van zo'n prutser zou verliezen
Bij Gert zit ik in de opening al van - "ik doe dit, want hij denkt vast dat..." en Gert doet dat ook. Erg vermakelijk. We kwamen in een soort hybride stelling uit waar Wit niet optimaal heeft gereageerd en het ongeveer gelijk staat. Het loperpaar van Wit compenseert zijn rottige structuur. De partij na het "nieuwtje":