Ik had een spannende (en voor mij eindelijk ook weer eens goede) partij tegen Jan Peter. In de opening kon ik het niet laten om de partij richting de Goteborg variant van de Najdorf te sturen (zie bijvoorbeeld Keres - Najdorf). Ik was echter op de zevende zet vergeten Le7 te spelen, zodat er iets anders op het bord kwam:
Hier speelde Jan Peter 10. g6 en daar was ik wel blij mee. Niet veel later werd de volgende stelling bereikt, waar beide spelers met een koningsaanval bezig waren:
Hier speelde ik 19. ... Lxb2+, om na 20. Pxb2 Da1+ 21. Kd2 Dxb2 een pion gewonnen te hebben. Een aantal zetten later wist wit met de ruil van de dames wat tijd te winnen, omdat ik met mijn toren nog de manoeuvre Td8-h8-xh7 moest maken om de pion op h7 eindelijk op te halen. In de volgende stelling had ik dus weliswaar een extra en gevaarlijk vrije a-pion, maar mijn toren en koning stonden zo vast dat ik er weinig heil meer in zag:
Wit heeft net 29. Kd4 gespeeld en hier zag ik niet hoe ik vooruitgang moest boeken. Jan Peter liet mijn toren echter weer actief worden en bovendien liet hij toe dat ik een tweede pion won. Het resulterende toreneindspel met twee pionnen meer gaf ik niet meer uit handen, al moest ik er nog wel even voor zweten omdat Jan Peter tegen die tijd (het liep tegen twaalven) steeds weer erg snel bij mijn bord was.
|