De eerste overwinning was van Mark. Goed gespeeld, ondanks gebrek aan ritme. Stond steeds wat beter volgens mij, netjes gewonnen eindspel bereikt en dit ook netjes afgerond. Aan het eind waren Nancy en Diederik nog bezig. Nancy won uiteindelijk ook, maar Diederik kon de 4-4 toch net niet binnen tikken.
Diederik stond OK na de opening, maar vergat geloof ik een belangrijke ontwikkelingszet (Le3). Op een gegeven moment kwam er ..Pc4, waardoor Le3 niet echt meer kon. Daarna was wit ingesnoerd en zag ik niet zo gauw een goed plan. Dit resulteerde in wat tijdnood en uiteindelijk kwaliteitsverlies. Daarna zagen Mark en ik eigenlijk nog best goede kansen voor Diederik in een koningsaanval, maar die kreeg het in tijdnood niet op het bord getoverd.
Nancy speelde volgens mij een goede partij. Ze had wat zwakke witte velden, maar daarvoor wel een pion. De zwaktes werden mijns inziens opgelost en ze akte het initiatief. Dit werd netjes naar een dubbel toreneindsel met pluspion afgewikkeld, maar toen viel die pluspion er ineens af. Dit was 'dead draw', maar de tegenstander gaf een pion weg - nog steeds dead draw - en ruilde torens af. Niet gezien hoe dat zo kwam, maar daarna was het elementair uit en dat deed Nancy uiteraard bekwaam. Zeker geen partij uit één stuk dus, maar ik vond het wel verdiend.
Zoveel heb ik kunnen zien, daar ik de arbiter was. De arbiter bij DSC5,10 en het HSB-bekerteam in de KNSB-beker. Tevens verleende de loting in de interne medewerking. Richard en ik hadden er beiden niet zoveel zin in. In een stelling met een klein plusje voor wit werd tot remise besloten. Ik had het wat druk en Richard was ook moe, dus vandaar. Gelukkig maar, want het was me wel een roerig avondje. Het geroezemoes vond ik nog wel als altijd, maar de incidenten waren toch opmerkelijk.
Ondanks dat het HSB Bekerteam te laat begon, bleek de voorbereiding niet op orde. Naar verluidt was men op zoek geweest naar klokken. Blijkbaar was er dus maar niet op de stukken gelet, want het is toch hoogst ongebruikelijk dat bord 1 en 4 met dezelfde kleur spelen. Tevens viel halverwege zomaar een van de opgeduikelde klokken uit. Gelukkig bleek Willem-Jan zo sportief om op te biechten dat hij zo'n 50 minuten minder had. Wie weet had hij meer dan een uur minder, maar dat terzijde
De vervangende klok bleek in hoge tijdnood van Willem-Jan ook niet helemaal betrouwbaar, want die veerde met nog 15 seconden op de klok terug, zodat zijn klok bleef lopen. Hij zag dit gelukkig op tijd, waardoor hij niet door zijn vlag ging. Het werd snel remise.
Bij DSC5 werd het nog bonter. Zoals Olivier al zei, kwam de tegenstander naar mij toe in de bar met de mededeling dat de klok weg was. Het kostte mij nog even tijd om te begrijp dat hij gewoon echt fysiek was weggehaald. Dat kon natuurlijk niemand anders dan Leo zijn. Uiteraard wist men nauwelijks hoe de klokken gestaan hadden, maar we kwamen er gelukkig toch uit.
Aldus een enerverende avond met een wat saaie partij.
|