Er is - onder andere via dit forum - met name door mij gegrapt over mijn vreemde resultaten dit seizoen. Om te voorkomen dat deze mythe een eigen leven gaat leven wil ik een aantal dingen verduidelijken. Zowel met cijfers als met een aantal (zelf)kritische kanttekeningen.
de cijfers
Sezioenvoorbereding- 0 - Van der Meer (w) 2102
intern
- 1 - Anema (w) 2056
- 0 - Rekveldt (w) 1810
- 0 - Herbold (z) 1425
- 0 - t Hoen (w) 1576
- ½ - Beltz (z) 2078
- 1 - Versteegh (z) 1900
- 0 - Van der Meer (w) 2102
- 0 - Ransijn (z) 1898
- 0- Voorberg (w) 1950
- 1 - Bilars (z) 1732
- 1 - Anema (z) 2056
- ½ - Ter Veen (w) 1941
- 0 - Anink (z) 1880
- 1 - Voorberg (z) 1950
extern
- 0 - Van Alfen (w) 1854
- 0 - Van der Holst (w) 1663
- 0 - Van der Zijden (z) 1804
- 0 - Nicolaas (w) 1600
- ½ - Gereats (w) 1980
- 0 - Zwolsman (z) 1835
- 1- Van Neijhof (w) 1481
- 0 - Baas (w) 1867
Als je de deze resultaten bekijkt (Groningen en het OPK laat ik even buiten beschouwing) dan is een oppervlakkige conclusie dat het tegen 1900+ veel beter gaat dan tegen zwakkere tegenstanders. Maar zo eenvoudig zit de wereld niet in elkaar, dat hoef ik hier niet uit te leggen.
De realiteit is weerbarstiger. Sander verwoordde het ooit met woorden van deze strekking: je nieuw verworven inzichten verweven met je spel kost je op korte termijn elopunten. En dat was wat er tot op zekere hoogte aan het begin van dit seizoen gebeurde. Mijn eerste serieuze partij tegen Walter ging goed (hoewel ook Walter goede uitzichten had op het volle punt) maar daarna ging het een aantal partijen op rij elke keer nét mis. Dat waren voornamelijk partijen in de externe competitie en ook in de interne ging het drie keer op rij mis. De stress in met name de externe is met het hele seizoen parten blijven spelen. In veel partijen kwam ik goed te staan, maar speelde ik op spannende momenten cruciale fraai en minder fraai gevonden blunders. Alleen mijn invalbeurt in het 5e was een weinig stressvolle aangelegenheid: er werd niets van me verwacht en het team kon niet meer promoveren en degradatie was geen gevaar. Vrij uit spelend verloor ik een pion bleef staan en friemelde me langzaam naar een goede stelling die ik onderschatte waarna herhaling van zetten remise opleverde.
Toen ik de deceptie van de slechte externe een beetje van mij afgezet had en aantal leuke interessante potten had gespeeld tegen Dolf en Kees ging het een stuk beter. Mijn concentratie die mij zo vaak de das om doet in mijn partijen was veel beter en door veel tijd te investeren zijn mijn partijen/zetten/plannen veel minder oppervlakkig geworden. Sterker nog, tegen Kees Voorberg kwam ik met wit goed te staan, miste ik een kleine combi (met meer voordeel voor wit) maar ruilde af naar een goed eindspel. Wat ik uiteindelijk wegens tijdnood verloor, iets wat me tot dan toe nog nooit was gebeurd.
Kortom ik ben in de loop niet alleen beter gaan schaken maar ook beter ben gaan presteren, zeker als er geen druk op ligt. Doordat ik tegen sterkere tegenstanders de underdog ben, trof heb onder stressloze omstandigheden, een duidelijke bevordering van mijn resultaten.
Wat mijn huidige speelsterkte is weet ik niet (geen 1900 plus lijkt me) maar ik weet wel dat als er geen druk op ligt mijn spelniveau veel hoger ligt dan wanneer ik onder druk moet presteren en ook hoger dan mijn huidige Elo van 1685. Maar zolang ik niet goed met stress overweg kan zal ik het (relatief) slecht blijven doen tegen tegenstanders die het met objectief gezien niet moeilijk maken. Als ik op dat terrein nog verbeteringen kan boeken zal ik op termijn wellicht wel een 1900+ niveau bereiken. Maar dat is niet vandaag of morgen. En vergeet niet: zes jaar geleden toen ik bij DSC binnen kwam had in nog geen 1200.
__________________
stukken in het gras
ik zag stukken in het gras - en paarden grazen
en een zwarte dame
ik hoopte - dat jij het was
|
