OPK ronde 6: kampioenen staan nog niet vast

Het Open PrometheusKampioenschap is dit jaar spannend. Er zijn edities geweest waarbij de kampioenen na ronde zes wel vaststonden, maar dat is nu niet het geval.

In de B-groep staat Mark Breton een half punt los van de concurrentie, maar er zijn vier achtervolgers op een half punt afstand: Han Nicolaas, Cor van As, Kees Venema en Simon Dirkse. Van deze vier speelt Simon in de laatste ronde tegen Mark, maar een remise zou zeker geen zekerheid bieden op winst in de groep, omdat Cor van As en Kees Venema tegen elkaar spelen; Han Nicolaas moet het opnemen tegen René Poots.
Er was deze ronde ook weer genoeg spektakel: Mark en Cor speelden tegen elkaar, blunderden beiden aan het begin van de partij, bestelden dus maar bier en gingen er eens goed voor zitten.
Han en Arzhang Davazdahemami beleefden - bij Perzisch nieuwjaar - een zenuwslopende tijdsnoodfase waar een eeuwig schaak in de slotstelling zat maar de vlag gevallen was. Artikel 10.2 vermocht dat niet verhelpen: een nul. De overwinnaar ging nog voor een remiseaanbod dat de scheidsrechter toevallig niet hoorde, maar Arzhang stond erop dat hij verloor.
Jan Nienhuis won overtuigend van Jan Torenstra - een toren voor - maar Jan T. kreeg een onplezierige schok toen in de analyse bleek dat zijn promotie naar dame verloor, maar een promotie naar paard remise had opgeleverd.

Diagram

__________________
http://inargenti.nl voor mijn muziek ♪

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Torenstra jr. on 26-03-2014 at 01:24.

OPK 6e ronde

Met zwart in de voorlaatste ronde tegen Arzhang, dat zou alles of niets worden! Met een punt achterstand op koploper Cor van As had ik namelijk niets aan remise, en Arzhang trouwens ook niet.

In het verre middenspel won ik een pion en daar kwam in het eindspel nog een pion bij. Arzhang had echter een ver opgerukte vrijpion die niet eenvoudig te stoppen leek. In een lastige stelling met beiden ongeveer een minuut op de klok begaf de klok het ... (te hard op geslagen??). Gelukkig wisten enkele toeschouwers hoeveel tijd we beiden nog ongeveer hadden maar het was verre van ideaal. Duidelijk uit onze concentratie gebracht maakten we na de hervatting beiden grote fouten totdat Arzhang uiteindelijk door zijn vlag ging in een stelling waarin niet meer zat dan remise.

Ik bood aan genoegen te nemen met remise omdat het 'klokincident' de partij toch behoorlijk had beïnvloed. Arzhang wilde daar niets van weten, ook niet na een tweede aanbod. Als we het over sportiviteit hebben is dit daar in ieder geval een goed voorbeeld van! Het was overigens een zeer leuke partij, afgezien van het eind...

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Han Nicolaas on 26-03-2014 at 20:34.