| Hoe warm het was en hoe ver: SHTV1 - DSC4 eindigt 4-4 |
     |
Het was een brandendhete vrijdagachtermiddag in zekere Hollandse stad; zo heet en brandend, dat de mossen op het dak gaapten, ’t welk, op gezag der Hollandse manier van spreken, de grootste hitte is, die men zich voor kan stellen. (Ik citeer de Camera Obscura van Hildebrand, mossen zijn mussen).
Niet minder warm en ver was het op donderdagavond 15 november 2012. DSC4 ging de uitwedstrijd spelen tegen SHTV 1. SHTV 1 had van haar teamleider, Andre Wagner, te horen gekregen dat als SHTV nu nogmaals verloor, dat het seizoen dan over was. SHTV heeft de hoogste rating van de promotieklasse dus degraderen zullen ze niet, maar de kans op promotie zou dan verkeken zijn. Hij had ieder van zijn team opdracht gegeven zich voor te bereiden. Zo had mijn tegenstander op het web nagezocht welke openingen ik speel en de meest waarschijnlijke variant die op het bord zou komen uit-en-te-na voorbereid met de computer (Zo kon hij me na afloop melden, dat wit in onze partij na zijn 19e zet 0,27 pion beter staat!).
Op deze kille, mistige donderdagavond, na een dag waarop de hele dag de zon niet geschenen had, wachtte ons een warm welkom, wat heet: hete strijd!
Voor DSC4 is de overwinning dan ook ver te zoeken geweest, al was de strijd was niet uitzichtloos: na 2½ uur spelen stond DSC1-0 achter, maar de uitslag viel nog niet te voorspellen.
Henrik Tamerus deed iets verkeerd in de opening en had steeds slecht gestaan.
De betere stellingen stonden op bord 1 en 2, en Jaap Flohil maakte dan ook gelijk. Hij had een stelling met een pion meer en de compensatie, 1-1.
Jan-Pieter de Vries, altijd goed voor een originele en goede partij, kreeg (voor mij onverwacht) een fikkie op de damevleugel, waar hij de koning had geplaatst: 2-1 voor SHTV.
De partij van Van der Meer zat vol taktische grappen, maar is vermoedelijk nooit uit de remise-zone geweest. Door twee torens op de tweede rij kon zwart ondanks witte vrijpionnen op d6 en e6 (Euwe zou dit een sterk centrum hebben genoemd) tot remise komen (2½-1½).
Hans Stam bracht de verwachte gelijkmaker binnen na steeds beter te hebben gestaan (en naar ik vernam ondanks een wederzijds foutje in de slotfase), 2½-2½.
Willem-Jan van den Broek trof invaller Van der Togt, een jeugdspeler die intern en extern alles wint. Onthoud die naam! Mijn indruk was steeds dat Van den Broek het niet ging redden, en dat kwam uit: 3½-2½ voor SHTV.
Pieter Goossens en ons oud-lid Sander Pauw speelden een ondoorgrondelijke partij waarin lang veel materiaal op het bord bleef. Pieter had meer tijd en uiteindelijk winnend voordeel, dat hij tot opluchting van de onzen uitbuitte. De mooie rol in deze wedstrijd was voor onze teamcaptain! 3½-3½.
Ook Evert van den Hooven had ruim meer tijd in de slotfase maar de stelling was tricky en ik kan me goed voorstellen dat de spelers de partij met een eeuwig schaak besloten: 4-4.
“Ben je daar prettig ontvangen? Was hij niet opgetogen u te zien? Heeft hij een mooie vrouw en lieve kinderen?” “Mijn vriend dr. Deluw, wijflief! heeft een hele mooie theetuin, een vrouw, twee zonen en twee dochters, waar hij veel pleizier aan beleeft, vooral aan de oudste dochter.” Toen roerde hij in zijn groot glas wijn, fachingerwater en suiker, en dronk het in een teug uit.
Ook wij wisten ons het zweet van het voorhoofd en dronken - iets eigentijdser dan Rijnse wijn met fachingerwater en suiker. Hoe ver de overwinning was? Te ver. Met 4-4 heeft DSC niet van klagen. Mij blijft bij een plezierige avond schaken.
| | SHTV 1 | 1930 | - | DSC4 | 1929 | 4-4 |
|---|
| 1 | J.W. le Grand | 1880 | - | H.J. Stam | 2061 | 0-1 | | 2 | J.C.M. Segers | 2000 | - | J.A. Flohil | 2016 | 0-1 | | 3 | M. van Straaten | 1964 | - | J.P. de Vries | 1970 | 1-0 | | 4 | M.J. Stolte | 2035 | - | K. van der Meer | 1938 | 1/2 | | 5 | M. Hoogland | 2013 | - | E.C. van der Hooven | 1881 | 1/2 | | 6 | S.A. Pauw | 1950 | - | P.A. Goossens | 1876 | 0-1 | | 7 | A.H.C. van der Togt | 1714 | - | W.J. van den Broek | 1863 | 1-0 | | 8 | A. Bodaan | 1884 | - | H.A. Tamerus | 1826 | 1-0 |
Het verhaal “Hoe warm het was en hoe ver” is het eerste deeltje van Een oude kennis, een van de verhalen in de Camera Obscura. De Camera Obscura is gepubliceerd rond 1850. “Zekere stad” is Delft, en de theetuin lag aan de Laan van Overvest, zoals in oude folianten nog valt na te gaan!
This post has been edited 5 time(s), it was last edited by Corniel on 16-11-2012 at 19:38.
|
