In Den Haag heeft DSC6 met 7-1 gewonnen van RHC-Arena 2. Alleen teamleider Rene Gelpke en Simon Dirkse kwamen niet verder dan remise.
Gerard Bilars opende het bal door de op papier verreweg sterkste speler (Elo van 1890) te verslaan. Hij had vanuit de opening een mooie plus gekregen en de zwarte stukken werkten niet lekker samen. Toen zwart dacht een stuk tussendoor te kunnen ophalen kwam hij bedrogen uit: De matdreiging was zo sterk dat zwart direct de vlag streek.
Als tweede was Edgar Huisman klaar. Zijn tegenstander offerde een stuk tegen twee pionnen. Dit leek niet genoeg ondanks dat het drie vrijpionnen betrof.
Als uw verslaggever het zich goed herinnert staat het zo (en heeft wit dus tijdelijk een pion extra voor het stuk):
1...xd4!
Fraai gezien door de zwart speler. Voor zover ik weet volgde er 2.xd4 xf3 3.a1 xg2 en zwart won verder geruisloos.
De andere borden boden ook hoop op een goede afloop. Johan van de Pol (invaller) stond misschien iets minder, Corniel Nobel had een stukoffer gepleegd met onduidelijke compensatie, maar de rest stond lekker tot zeer goed.
Op bord zes kreeg Corniel het uiteindelijk een beetje in de schoot geworpen. Hij kwam goed uit de opening kreeg de kans om een loper of toren te offeren tegen spel en pionnen, en koos daarbij helaas de minst kansrijke voortzetting. Gelukkig ging zijn tegenstander in de fout:
25...xf4!! 26.e2
Wit durft niet eens terug te nemen. Zijn inschatting dat dat winnend is voor zwart is juist: 26.exf4 Dxf4+ 27.Kg2 e3 en zwart behoudt druk en wint minstens het paard terug. Het gespeelde alternatief is echter zeker niet beter: 26...g4 27.df1?? a6+
En opgegeven. Sterker nog dan de tekstzet is 27...g2+.
Rene Gelpke had inmiddels een stelling op het bord met ongelijke lopers en beiden een toren. Zijn tegenstander zag geen heil in een winstplan, probeerde nog wat (er stond immers 3-0 op het scorebord) maar besloot uiteindelijk toch remise aan te nemen.
Kort daarop stelde Sydney Cadot de overwinning veilig. Na een dappere rokkade in een franse doorschuifstelling wist hij met actief stukkenspel zijn plus pion te verzilveren.
Simon Dirkse had net als teamleider Rene een ongelijke lopereindspel (inclusief toren) op het bord. Hij had echter twee verbonden vrijpionnen meer en daarmee dus serieuze winstkansen. Een onoplettende zet en hij gaf dit voordeeltje weg. Remise dus.
De overgebleven teamgenoten Albert Kemeling en Johan konden het feest compleet maken. Beiden stonden zeer goed, maar Johans stelling was niet eenvoudig. Dat van Albert inmiddels wel en hij maakte dan ook de 6-1. Niet veel later won Johan middels een truukje en kon het zesde tevreden met 7-1 naar huis.
Gedetaileerde uitslagen
RHC-Arena 2
1585
-
DSC6
1682
1-7
1
Sjaak van As
1655
-
Albert Kemeling
1762
0-1
2
Henk Bijkerk
1746
-
Edgar Huisman
1754
0-1
3
Felix Geraets
1890
-
Gerard Bilars
1723
0-1
4
Jan de Pree
1627
-
Johan van de Pol
1705
0-1
5
Rob Kniesmeijer
1619
-
Rene Gelpke
1700
½-½
6
Klaas Stuut
1499
-
Corniel Nobel
1646
0-1
7
Adriaan Zwartendijk
1446
-
Sydney Cadot
1653
0-1
8
Nel Lindhout
1197
-
Simon Dirkse
1516
½-½
This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Corniel on 27-03-2007 at 16:01.
Opvallend vond ik overigens dat RHC-Arena Gereats opstelde. Op papier de nummer drie van die vereniging en vorig jaar nog spelend in het eerste. Vermoedelijk mag het, maar appart is het wel.
Wanneer je de nummer acht buiten beschouwing zou laten was de gemidelde tegenstand opeens 1640 (en dan is het verschil niet zo groot).
Het zou zomaar kunnen dat ze beiden invaller zijn. Gereats als algemene invaller en Lindhout als reserve van het tweede (ze hebben volgens mij maar twee teams). Haar interne rating was trouwens 1350 ofzo.
Hoe bedoel je, de rest is een kwestie van techniek? Ik zou niet weten voor wie dan...
Volgens mij is het gewoon een spannende stelling, met misschien een lichte plus voor wit.
Als je bedoelt dat het met een perfecte techniek van beide spelers remise zal worden, kan ik het ermee eens zijn, maar dat geldt in de beginstelling ook...
__________________ The greatest mistake a man can make is to be afraid of making one.
This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Joram op den Kelder on 17-11-2006 at 17:06.
Ik ben om eerlijk te zijn ook wel benieuwd naar je techniek Albert Zwarte stukken doen niet allemaal even hard mee, maar dat kan ook van wit gezegd worden. Maar je klinkt alsof het totaal geen spannend eindspel is geworden....of maakte zwart een bok een paar zetten later?
Albert heeft het redelijk goed uitgespeeld, maar ik ben met Joram eens, dat de geposte stelling verre van duidelijk is. Ik denk dat het vooral een stelling is waarin de handigste schaker wint.
Ik kan me herinneren dat Kees van der Meer ooit sprak over de kwaliteiten van Karpov:
Quote
In stellingen van twee lopers tegen toren is het altijd Karpov die wint (..)
Uiteraard ligt een en ander iets genuanceerder dan ik eerder schreef. Het was niet voor niets dat ik mijn bijdrage afsloot met een paar puntjes (...).
De stelling beschouw ik als beter voor wit. Wit heeft een materiaal voordeel, meer ruimte.
Daarnaast vind ik het voor wit makkelijker om een goed plan te bedenken dan voor zwart.
Het plan dat ik in gedachte had was globaal als volgt: loper en dame ontwikkelen, torens verdubbelen, en binnen komen op de zevende rij.
Door niet al te handig tegenspel kon ik dit plan ook vrij soepel uitvoeren.
xd4!
xd4 
a1 
e2
Zwarte stukken doen niet allemaal even hard mee, maar dat kan ook van wit gezegd worden. Maar je klinkt alsof het totaal geen spannend eindspel is geworden....of 
maakte zwart een bok een paar zetten later?