DSC bekert verder

DSC bekert door na een overwinning op WSC. Net als zaterdag behaalde de Delftse equipe 3,5 punt, maar ditmaal werd de match slechts aan 4 borden gespeeld.

Later het verslag, voor nu de uitslagen:

	WSC	?	-	DSC	?	½-3½
1	Michael Aagaard (z)	2076	-	Matthieu Freeke (w)	2312	0-1
2	Michiel van Woerden	2077	-	Ted Barendse	2173	0-1
3	Timon van Dijk	2127	-	Kim Meulenbroek	2165	0-1
4	Paul Brasser	2120	-	Jan-Pieter Vos	2036	½-½

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Corniel on 22-12-2012 at 11:04.

Ik heb tijdens de wedstrijd alleen mijn eigen partij gezien. Zelf kwam ik met voordeel uit de opening en gaf dat niet meer weg. Een bevrijdingspoging van mijn tegenstander leidde zijn ondergang in.
Volgende keer spelen we thuis tegen Utrecht.

Lekkere uitslag, zelfs met het ratingoverwicht.
Leuk dat je weer gespeeld hebt, Kim. Hopelijk ook nog eens in de competitie?

Ik had een bekend eopening op het bord, en had dus tijd om wat rond te kijken.

Matthieu had een wat onventionele stelling op het bord, waarin hij zijn tegenstander een vervelende dubbelpion had gegeven. Daarna was druk op de h lijn vervelend voor Michael. Toen Matthieu een toren liet slaan, maar daarna de zwarte dame insloot was het gedaan.

Ik had afgelopen zaterdag in een blinde bui een volle pion weggegeven en daarmee (mede) aan verlies voor het team meegwerkt, en zinde op wraak. Die kwam. Ik kwam in een bekende stelling terecht, waarin wit wel op koningsaanval dreigde te spelen. Na een paardzet op de damevleugel naar de rand stond ik veel beter, en wist het in zijn tijdnood netjes uit te schuiven.

Ondertussen had JanPieter remise gemaakt. Eerst stond hij onder druk, maar in de remisestelling stond hij een centrum voor. Met het oog op de klok maakte hij echter remise.

Kim speelde een zware positionele partij, waarin hij continu (voor zover ik kon zien) iets tot duidelijk beter stond. De druk was Timon uiteindelijk te groot en een schijn annex dameoffer maakte een eind aan de tegenstand.

Al met al een nette overwinning, die geen moment in gevaar is geweest. Op naar de volgende tegenstander (Meesterklasser Utrecht blijkbaar, maar wel thuis!).

__________________
"Lord, save us from the people that think they have all the answers, for they know not the questions."

Net zoals Ted had ik ook ruim de tijd om rond te kijken: Na 1.d4 f5 speelde ik 2.Nc3, een zet waar ik op dat moment meer vertrouwen in had dan het 'normale' g3. Gelfand-Nakamura en Gelfand-Kamsky gaven mij genoeg reden om niet af te wijken van mijn zij-variantje dat overigens op dit moment vrij 'hot' is.

Ik had in 2008 al een leuke partij tegen IM Garbisu gewonnen en ik kon mij herinneren dat h3+g4 tot positioneel prettige stellingen leidt. Aldus geschiedde. MIjn tegenstander had na 15 zetten al lichte tijdnood. Na 23 zetten had ik zijn dame te pakken en met 27 zetten ging hij door zijn vlag.

Een prettige ervaring kan het niet geweest zijn voor Michael Aagaard. Hij was slachtoffer van een slechte opzet en heeft de hele partij moeten proberen een speelbare voortzetting te vinden.

Ik had dus genoeg tijd om rond te kijken bij mijn teamgenoten.

Ik kan mijn herinneren dat Ted een klassieke siciliaan speelde. Wit speelde eerst rustig waarna Ted al snel erg prettig stond. Zoals zo vaak in de siciliaan kreeg wit één kans om de aanval goed op te zetten. Dat deed hij volgens mij niet echt. De witte aanval zag er nooit erg gevaarlijk uit terwijl Ted zich tegoed deed aan de positionele voordelen. Een prettige partij om naar te kijken.

JP speelde Frans: 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Nd2 Be7 4.e5 c5 5.c3 Nc6 6.Ndf3!? en nu? Ik dacht zelf aan cxd4, Bd7 en Nc6-b4. JP speelde het niet onlogische Nh6 gevolgd door g6, Nf5-g7. Wit had volgens mij meer moeten doen om f6 te ontkrachten. Dat deed hij niet en toen won JP ineens de pion op d4. Hij had wat weinig tijd, informeerde bij mij hoe wij ervoor stonden en bood remise aan. Een slimme zet.

Kim speelde een Catalaan, rustig en beheerst. Zijn tegenstander zette de opening niet goed op. Wit had het centrum en een ontwikkelingsvoorsprong. Zwart kwam er m.i. eigenlijk niet aan te pas en werd vakkundig van het bord gezet volgens het bekende recept:
Ruimte, ontwikkeling, torens centraliseren en meer ruimte pakken. Zwart kan er niet veel tegen doen. Zijn stukken stonden inactief op de damevleugel. De ruimte in het centrum leidde tot druk op de koningsstelling waarna de winst voor het oppikken was. Positioneel erg prettig om naar te kijken en vast ook om te spelen