15-19 juli vond te Gent de Gent Open 2023 plaats. Hieraan deden drie DSC leden mee: Bob Voogt, Edgar Huisman en ondergetekende.
Bob eindigde met 5.5/9, Edgar met 2/5 en ikzelf met 5/9, elk in een andere groep.
Ik heb zelf tijdens het toernooi niet echt meegekregen hoe het bij de andere DSC'ers verliep, dus ik noem hier kort mijn eigen ervaring.
De eerste twee rondes verloor ik allebei, eenmaal tegen een 2084 en eenmaal tegen 1314. In beide partijen heb ik winnende gestaan, hoewel dit alleen in de laatste partij echt overduidelijk was naar mij en mijn tegenstander.
De volgende dag speelde ik als gevolg van mijn slechte resultaten tegen lagere-rated tegenstanders; één 1320 en één zonder rating. Hoewel ik in beide partijen wat te nonchalant ben geweest liepen ze goed af, ondanks dat ik in de eerste partij mijn voorbereiding door elkaar haalde door een zet te vroeg te spelen en in een objectief veel slechtere (hoewel erg complexe) stelling belandde.
Dag drie mocht ik in de ochtend aantreden tegen een 1899, die zo met zwart erg aanvallend wilde spelen en daar ook een pion voor weggaf. Uiteindelijk kreeg hij geen compensatie en was ik niet alleen positioneel beter, maar had ik ook een pion extra. Deze pion gaf ik later terug voor zeer groot voordeel voor mij vanwege veel actievere stukken en een veel veiligere koning. Echter ging ik even later 20 minuten lang rekenen op zoek naar een mat terwijl ik makkelijker mijn voordeel had kunnen behouden of stukken kunnen ruilen en een pion winnen om vervolgens het eindspel in te gaan. Ik vond geen mat en kwam erg laag op de klok, waarna ik afwikkelde naar een eindspel waar ik uiteindelijk snel een pion verloor en daarmee ook de partij. De zesde partij kreeg ik een tegenstander die nog even niet op scherp stond en ik won in de opening twee pionnen, waarna de rest van de partij rustig uitschuiven was.
De vierde dag speelde ik tegen een 1916 die een opening speelde maar inclusief de zet a7-a6, wat eigenlijk tempo verlies was in de uiteindelijke stelling. Ik speelde mijn voorbereiding tegen de 'normale variant' maar met een tempo extra, waardoor ik wel lekker kwam te staan. Ik had positioneel het niet helemaal perfect gespeeld, maar zwart had weinig ruimte en tegenspel, wat mij genoeg tijd gaf om mijn stukken perfect te positioneren en door te breken op de koningsvleugel, waarna mat snel volgde. In de avond trad ik met de zwarte stukken aan tegen een 2032 aan. Wit leek de opening beter te kennen dan ik, maar berekende zo veel varianten (sommige tamelijk onnodig) dat ik al snel veel tijd extra had op de klok. Ik had een stuk minder ruimte maar bleef verdedigen totdat wit remise aanbood. Ik nam even goed de tijd om de stelling te evalueren en kwam tot de conclusie dat ik wel degelijk slechter stond zonder echte winstkansen. Hoewel ik meer tijd had zou wit in het slechtste geval wat willekeurige zetten kunnen doen om te vissen naar een zetherhaling, dus accepteerde ik het remise aanbod.
Dag vijf was de laatste dag en telde maar één ronde. Ik was weer zwart en trad aan tegen een 1920. Mijn tegenstander speelde iets dat uiteindelijk een transpositie was naar mijn avondpartij van dag vier. Ik had mijn partij van dag vier goed bekeken dus was nu een stuk bekender met de plannen en de structuur voor zwart, dus toen mijn tegenstander op een gegeven moment van mijn avondpartij van dag vier afweek was ik nog steeds best comfortabel met mijn stelling. Uiteindelijk miste ik een kans om de stelling echt te vereffenen en kwam ik slechter te staan. Dit was de stelling:
Wit heeft de tijd om de stelling te verbeteren, terwijl zwart wel erg passief staat. Als wit hier 17. a5 speelt om 17... b6 te voorkomen, kan hij langzaam al zijn stukken beter positioneren en uiteindelijk doorbreken. Wit speelde hier echter prematuur 17. b5?, waarna er slechts één zet is waarmee zwart het initiatief kan overnemen; 17... b6!.
Hierna volgde 18. cxb6 cxb5 19. Dxc8 Taxc8 20. bxa7 Tc7?! (20... b4 en zwart is iets beter) 21. axb5 Ta8 22. Pb3?! (22. f5! is een zet die mijn tegenstander pas zag toen hij het paard al in zijn hand had, maar die het zwart nog moeilijk had kunnen maken) waarna zwart de twee geïnvesteerde pionnen terugkreeg en de partij een aantal zetten uiteindelijk remise werd.
Uiteindelijk eindigde ik met 5/9, waar ik gezien de slechte start wel mee kan leven. Verder waren de feesten in Gent zeker ook erg leuk, hoewel ik het meeste plezier heb beleefd aan het schaken zelf.
Mats Borgen
|
Onderwerp: 
