DSC6 zo goed als zeker kampioen
DSC6 heeft zich vanavond een grote dienst bewezen. In Scheveningen werd er gewonnen van RSC-Belgisch Park 2½-5½. De concurrentie is hiermee op tenminste drie matchpunten gezet en het resterende programma betreft twee degradatiekandidaten.
Vooraf gaven de gasten nog een bespiegeling. Als zij tenminste 5½ bordpunt zouden behalen zouden ze de kop overnemen, anders blijven wij aan kop. Ons resterende programma was eenvoudiger, maar er bleef van alles mogelijk.
Ondanks deze ambities bij de Scheveningers was het DSC dat de score opende. Coen Leentvaar kwam met een 
xh7-combinatie binnen waarna het punt spoedig volgde:
Als tweede was Filippo Sidoti klaar. Hij had een pionnetje meegesnoept en als snel ook het betere van het spel gekregen. Daarna hield zijn tegenstander het niet lang droog.
Ondertussen was de stand op de overige borden niet ongunstig. Reinier Heeres stond net iets minders, maar alles binnen de marge, Corniel Nobel stond vrij goed, een ook Gert Jan Baars had een plusje. Simon Broos stond onder druk en voor zijn stelling moest gevreesd worden. Van Cees Huygen was nog niet zoveel te zeggen en Ton Vissers had een zeer duidelijk voordeel opgebouwd. Kortom dat ging de goede kant op.
Laatstgenoemde verzilverde dan ook als eerste van de overgebleven borden het punt. Een Sterke pion op de f-lijn en dominantie over de d- en e-lijn zorgden voor een niet te dekken binnenkomst op de onderste rij. Met de keuze tussen mat een dame tegen toren in het vooruitzicht gaf zijn tegenstander op en was de 0-3 een feit.
Het eerste matchpunt kwam binnen na de winst van Corniel. Zijn tegenstander had met wit hoog ingezet, en ging vanaf zet twee vol in de aanval. Echt voordeel kreeg hij hierdoor niet, en nadat de aanval was geneutraliseerd had zwart een klein plusje. Dit plusje werd al snel een grote, waarna stukwinst volgde en niet veel later capitulatie.
Cees Huygen profiteerde gek genoeg van deze ontwikkelingen. Zijn tegenstander had een kwaliteit gewonnen in de tussentijd, maar deze weer teruggeofferd. Toen er niets meer te redden viel voor het team hield hij het schijnbaar voor gezien en bood remise aan.
Simons stelling ging van kwaad naar erger toen zijn tegenstander een pion had gewonnen. Deze verzuimde om heel snel naar een soepel gewonnen toreneindspel af te ruilen, met een dubbelpion voor Simon, maar niet veel later ontstond er alsnog een stelling met deze kenmerken. Simon verdedigde nog lang, had enige tijd nog hoop, maar moest uiteindelijk in een nederlaag berusten.
Gert Jan had ondertussen het voordeeltje dat hij had niet weten te verzilveren en moest genoegen nemen met remise. Ook Reinier haalde het halfje binnen, maar zijn stelling kende al heel lang meer aanknopingspunten voor zijn tegenstander dan voor hem.
Het resterende programma tegen Rijswijk 4 en in de (gezamenlijke) slotronde tegen DD 6 moet ons tenminste 2 matchpunten opleveren om het kampioenschap binnen te halen.
De eerste wedstrijd lijkt daarvoor de directe de meest geschikte. Rijswijk 4 heeft tot op heden negen bordpunten uit vier wedstrijden, het aantal wedstrijdpunten staat nog op nul. Daarnaast is DSC6 gemiddeld ruim 200 elo-punten sterker.
Als dat zou misgaan, krijgen we ook nog een herkansing tegen DD 6. Dat team is op papier ongeveer 100 elo-punten zwakker, en het staat nu op de zesde plaats. Mocht ook dat niet lukken, dan zijn er nog scenario’s waar bij DSC6 tenminste een matchpunt bij elkaar sprokkelt en niet op bordpunten wordt bij gehaald, of dat de concurrentie ook matchpunten morst.
