DSC9 verliest van Paris1
Weer een verlies, deze keer tegen 6-2 van Paris 1. Maar deze keer had ik het minst het gevoel dat we verloren hadden. We werden ontvangen in de studentencorps Phoenix waar aan ons verbaasd werd gevraagd of er altijd zoveel meisjes zijn bij DSC. Op de eerste drie borden zaten namelijk Marieke, Marfa en ik, wat wel sterk het gemiddelde vrouwengehalte van de club overschreed. Paris heeft namelijk geen meisjes en heel weinig leden: ze konden maar één team opbrengen en de wedstrijdleider speelde ook mee.
Daarna begonnen we te spelen. Steven van der Weele, die ik als invaller gevraagd had, won helemaal aan het begin. Maar dat was zevende bord, terwijl we zeven tegen zeven speelden en het achtste bord reglementair was. En na die overwinning verloren mensen allemaal achter elkaar, ongeveer op volgorde van hun sterkte. Omdat de locatie in Delft was, gingen mensen die met hun partij klaar waren al heel snel gewoon naar huis. Op het eind zat ik als enige van mijn team nog te schaken, terwijl van de DSC-ers alleen Steven nog zat te wachten op de auto die hem terug zou brengen.
Mijn partij was nog wel redelijk geweest. Op het eind stond ik wel in een voordeelspositie met een pion op de zevende rij, zijn toren ervoor, mijn toren erachter. Maar omdat ik met mijn koning nog een pion moest blijven dekken en er geen andere stukken meer over waren, heb ik remise aangenomen. Er zat echt niet zo veel meer in.
Na afloop bleek mijn tegenstander mijn vader te kennen, waardoor ik nog een tijdje ben gebleven om te praten. We hebben wel verloren, maar het waren wel heel aardige tegenstanders.