DSC5 verslaat Promotie 4 en blijft op koploper
Na een aanvankelijk spannende match waren de punten wederom voor ons: 5½-2½. Zes matchpunten uit drie wedstrijden, 18 bordenpunten, kortom, het gaat gewoon lekker.
Voor zover ik het gezien heb, de stand van zaken na de opening:
Bord 1: Martin Glimmerveen (z): Morra gambiet. Tussen mijn maaltijd door besloot ik het voor de verandering eens aan te nemen en een andere opzet te kiezen, dan dat ik eerder met minder succes gehanteerd had. Mijn tegenstander speelde het net als het spel tegen de ‘hoofdvariant’ en leek gewoon een pion achter te staan.
Bord 2: Henrik Tamerus (w): Van Henrik zijn we bijzondere openingen gewend, maar dit keer droeg ook zijn tegenstander een steentje bij. Hij offerde een pion voor (volgens mij) wat vage ontwikkelingsvoorsprong.
Bord 3: Seth vam der Vegt (z): Van Seth zelf hoorde ik dat hij het in de opening niet helemaal secuur speelde, maar dat vooral zijn tegenstander voor een onhandige opzet koos. Wit koos bovendien voor een aanval met g4, terwijl hij zelf zijn koning nog in het midden had staan.
Bord 4: Marco Anink (w): Gaf helaas al op zet 5 een pionnetje weg, waardoor hij achter de feiten aan bleef lopen. Wel had hij een enorme voorsprong in tijd, net zoals Seth trouwens.
Bord 5: Mark Versteegh (z): De opening heb ik hier niet gevolgd, maar in het middenspel stond hij een pion voor. Zijn tegenstander had wel een aanvalletje, maar dat leek vrij traag. Ook Mark had een lekkere tijdsvoorsprong.
Bord 6: Diederik van Heijgen (w): Diederik's opening was enigzins mislukt, hij liep constant achter de feiten aan, al leek het allemaal net aan te kunnen.
Bord 7: Rufael Merkuria (z): In het begin kreeg Rufael vooral de lachers op de hand met zijn biertje, de opening was volgens mij minder spectaculair. Zwart had geen problemen en kon aan een plan gaan werken.
Bord 8: Olivier Marincic (w): De eerste zetten heb ik hier niet gezien, maar hij leek me een lekker plusje te hebben. Van Olivier begreep ik echter dat zijn tegenstander na de opening beter ging spelen...
Al met al nog redelijk in evenwicht, zo leek het. Na de wedstrijd stelde mijn tegenstander dat gelijk opgaande wedstrijden in de tweede klasse meestal hun kant op vielen, maar in de eerste klasse niet. Dit dekte wel de lading. Was ik er halverwege niet helemaal gerust op, geruisloos viel het toch onze kant op.
Seth was als eerste klaar. Hij kwam langzaam aan steeds iets beter te staan. Vervolgens won hij, volgens mij mede dankzij de tijdsdruk, een kwaliteit. Zoiets is aan Seth wel toevertrouwd! Helaas was Marco als tweede klaar. Zijn tegenstander had nog slechts drie minuten, en stond slechts ietsje beter. Marco speelde teveel op tijd en liet zich midden op het bord pardoes mat zetten. Gelukkig was mijn bord al enige tijd duidelijk. Ik won een tweede pion op a2 en de stukken werden vervolgens in hoog tempo afgeruild, waarna er een eindspel van loper tegen paard resteerde met twee pionnen meer, waaronder een vrije h-pion. Dit was op de automatische piloot te winnen en aldus een 2-1 voorsprong.
Toch was ik er nog niet helemaal gerust op. Henrik zijn tegenstander had een kwaliteit geofferd voor een gevaarlijke aanval. Ik dacht dat het niet genoeg was, maar het kan altijd fout gaan. Diederik had ondertussen een loperpaar tegenover zijn toren, en stond dus verloren. Mark en Rufael stonden beter en Olivier had een soort van evenwicht. Zijn loper was iets sterker dan het vijandelijke paard, maar hij had de mindere pionnenstructuur vanwege een geisoleerde dubbelpion.
Nu gingen de elo-puntjes blijkbaar tellen, want spannend werd het toch niet. Allereerst nog een logische uitslag. Rufael had een kruispenning op een paard, wat hij nauwkeurig in materiaalwinst omzette. Ook de winst van Mark had ik wel verwacht, al weet ik niet of hier in (eenzijdige) tijdnood nog rare dingen gebeurd zijn, aangezien ik voor Henrik moest noteren. Mark nam al het witte materiaal dankbaar in ontvangst en sloeg de (volgens mij kansloze) witte aanval af. 4-1. Daarna hoorde ik dat Diederik remise aannam, hoe dat zo kwam weet ik ook niet. Normaal gesproken zijn twee lopers veel sterker dan een toren, maar wellicht dat zijn tegenstander blunderde in Diederik's tijdnood... Op dat moment viel bij Henrik de klok uit. Hij had nog een kleine 2 minuten tegen een minuut of 6, maar een pion meer in een ongelijk dame-loper eindspel. Normaal gesproken geld dan dat er ongelijke kansen zijn, en Henrik wilde dus winnen, maar vanwege de klok maakten de heren er maar remise van.
Onze teamleider was tenslotte als laatste bezig. Hij had een tijdsvoorsprong, dus van een echte snelschaker als Olivier verwachtte ik eigenlijk wel een punt. De heren leken hier echter een wedstrijd lang nadenken te doen, en met nog ongeveer een halve minuut op de klok werd er tot remise besloten. Al met al een mooie overwinning op een subtopper. Hopelijk kunnen ze tegen Rijswijk 2 wel voor een verrassing zorgen.
| DSC5 | 1828 | - | Promotie 4 | 1 756 | 5½-2½ | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Martin Glimmerveen | 1882 | - | Wichhart M. | 1830 | 1-0 |
| 2 | Henrik Tamerus | 1873 | - | Boerkamp H.A.J. | 1892 | ½-½ |
| 3 | Seth van der Vegt | 1858 | - | Minnema R. | 1735 | 1-0 |
| 4 | Marco Anink | 1895 | - | Hardiek J.G. | 1735 | 0-1 |
| 5 | Mark Versteegh | 1868 | - | Knops H. | 1711 | 1 - 0 |
| 6 | Diederik van Heijgen | 1697 | - | Kuipers H. | 1758 | ½-½ |
| 7 | Rufael Mekuria | 1820 | - | Minnema H. | 1763 | 1-0 |
| 8 | Olivier Marincic | 1733 | - | Brinkman D.Th. | 1626 | ½-½ |
