Promotie 1 veel te sterk voor DSC-H3
Afgelopen maandag heeft Promotie 1 het kampioenschap in de HSB 1B zo goed als veiliggesteld. Dit team was veel en veel te sterk voor DSC-H3. We wisten slechts één punt te vergaren.
Na wat gehaast om op tijd de speellocatie te bereiken - de Europalaan bleek opgebroken, en Google Maps wist van niets - stonden we in no-time op achterstand; Rob Smits miste een bekende openingsval en verloor op zet zes een stuk.
Net te veel later werd het 1-1 nadat David Boersma’s tegenstander opgaf. Het zou ons enige punt van de avond blijken.
Op dat moment stond Tom Brokhuizen op bord al hopeloos verloren. Hij had een pion in de opening verloren, en stond zeer passief. Zijn tegenstander ruilde van alles af, snoepte al doende nog twee pionnen op. Tom gaf dan ook niet veel later op: 2-1.
De andere borden beloofden op dat moment niet veel beter. Een aantal stonden nog gelijkwaardig, de meeste minder, en het tijdverbruik was ook niet ons voordeel.
Op bord zeven had Corniel een bekend stukoffer gespeeld in de opening. Zwart verdedigde zich lange tijd goed, zodat een goed tot gewonnen eindspel wachtte. Door een foutje van zwart had Corniel alsnog (groot) voordeel kunnen pakken, maar dat mistte hij. Zijn verbonden vrijpionnen waren vervolgens goed om de boel te rekken, maar ook niet meer dan dat: 3-1.
Arnt Veenstra stond lange tijd redelijk maar had al wel enige concessies moeten doen. Met opkomende tijdnood klapte zijn stelling definitief in elkaar en won zijn tegenstander in de aanval: 4-1.
Kasper Uithofs stelling gaf lange tijd hoop. Zijn tegenstander had weliswaar meer ruimte, maar de stelling gaf goede kansen op remise. In een goed getimede afruil van wit echter, brak Kaspers pionnenketen. De toen kwetsbare koning van Kasper zorgde voor de 5-1.
Adriaan ter Mors op bord zes had een pion gesnoept in de opening. Zijn tegenstander had deze geofferd en er meer dan voldoende compensatie voor. Adriaan gaf zijn rokade op in de hoop de boel bij elkaar te houden, maar wit bleef vorderingen maken. In de afwikkeling had Adriaan kunnen winnen: zijn tegenstander pakte de verkeerde loper beet, maar Adriaan hield het niet aan “Aanraken is zetten#"#, waarna hij de dame had kunnen winnen. Zeer sportief, en ik denk dat meerdere schakers dat niet gedaan zouden hebben. 6-1.
Op bord een zwoegde Bob Voogt. Lange tijd ging het redelijk gelijk op, maar zijn tegenstander wist in een complex toreneindspel Bob in de problemen te brengen. Langzaam maar zeker werd de positie slechter en slechter, en uiteindelijk was de vrijpion niet te stoppen en moest ook Bob het hoofd buigen: 7-1.
Het ratingverschil was gemiddeld ruim 170 punten, dus dat we zouden verliezen was niet echt een verrassing, toch was 7-1 wel heel erg ongelukkig. Het is niet anders. We staan nog steeds tweede, en ik denk dat ook een prima resultaat zou zijn als we daar aan het einde van het seizoen ook nog staan.
