DSC1 wint vierpuntenwedstrijd
Zaterdag heeft DSC1 de uitwedstrijd tegen directe concurrent SOPSWEPS gewonnen. Hiermee blijft het eerste uitstekend in de race voor lijfsbehoud.
Deze wedstrijd was erg belangrijk omdat de directe concurrenten om de 9e plek allemaal al wat punten hadden verzameld. Voor het eerste is het dus zaak om tegen deze ploegen wat punten te gaan pakken. Te beginnen was dat deze ronde dus tegen SOPSWEPS, maar de volgende twee ronden zijn eigenlijk net zo cruciaal.
Het werd een mooi dagje. Allereerst was de reis eenvoudig, want de speellocatie was recht tegenover Amsterdam CS. De teamleiders hadden aldus een NS groepsretour geregeld, waarmee iedereen van zijn of haar locatie tegen een gunstig tarief naar Amsterdam Centraal kon komen. Toch wel mooi, een gezamelijk ticket, terwijll er niet samen gereisd werd. Nou ja, een deel van het team had wel dezelfde trein afgesproken, maar de een stapte een Delft in, de ander in Den Haag en de laatsten in Leiden. Ondanks uitgebreid WhatsApp-verkeer zaten we allen in andere coupés. Het was erg druk en JP wilde nog even fanatiek voorbereiden. Dus zodoende troffen we elkaar pas in Amsterdam. Aldaar troffen we snel Sten en Sebastiaan. Joram had zijn trein gemist, dus daar moesten we nog even op wachten. Maar goed, de NS toonde zich ditmaal een betrouwbaar partner, dus dat kwartiertje later was geen enkel probleem. Na wat lunch te hebben gescoord op het station begaven wij ons naar buiten voor een wandeling. Maar wat bleek, aan het andere uiteinde van het zebrapad bevond zich meteen Café Batavia.
Binnen vonden wij al een groot deel van onze zeer sympathieke tegenstanders. De tegenstander behoeft wellicht wat uitleg. Deze club is een afscheiding van BSG, die zich uitsluitend richt op de KNSB-competitie als gezellig uitje. In de eerste twee decennia (of zo) van zijn bestaan had deze club geen eigen speellocatie en speelde dan ook louter uitwedstrijden.Zo is ook de naam tot stand gekomen: Samen Op Pad Spelen Wij Een Potje Schaak. Ondanks dat de vrouwelijke delegatie het er unaniem over eens was dat deze afkorting niet lekker bekte (SOPWESP was beter geloof ik? ;-)), vind ik het eigenlijk wel een mooi motto. Het zou ook best bij DSC1 passen.
De gemoedelijkheid en gezelligheid bleek ook bij het begin. Allereerst werd er eigenlijk rustig even gewacht tot ook Matthieu en Talitha de speellocatie gevonden hadden. Vervolgens kwam er een speech van de voorzitter, waarbij deze een paar flessen champagne tevoorschijn haalden. Het leek ze wel leuk om samen met de tegenstander op het nieuwe jaar te proosten. Een aantal van de DSC-ers lieten zich verleiden tot een glaasje champagne en een paar gingen toch maar voor de Jip&Janneke-champagne. Zouden zij degene zijn die de punten gingen scoren...?
Afijn, rond een uur of kwart over één konden we dan plaats nemen achter de borden en de klokken in gang brengen. Toen bleek dat de opstelling eigenlijk behoorlijk goed uitgepakt had. Smaranda had plaats genomen aan bord 1 en trof daar Tom Bottema. Smaranda zette de partij met wit sterk op, terwijl Botje zich de overgebleven champagne goed liet smaken. Aan bord 2 speelde Joram tegen Johan Booij, waarbij beide spelers erg veel tijd gebruikte. Joram wist niet waar ze allebei nou eigenlijk over nagedacht hadden in een vrij onschuldige Alapin-stelling.
Aan bord 3 had Matthieu plaats genomen, die naar eigen zeggen enorm moe was. Dus was hij blij dat hij een goede stelling had. Er werd vrij snel wat afgeruild, waarna Matthieu zich de voordelen van het spelen in de kroeg liet smaken. Het zette zijn eerste biertje naast het bord, want dat zou zijn creativiteit stimuleren... Aan bord 4 speelde Sten Goes met zwart tegen de sterkste tegenstander: IM Marcel Peek. Hij leek in een Konings-Indiër met vuur te spelen, maar het bleek allemaal voorbereiding te zijn. Waar hij er eerst netjes uit leek te komen kwam hij toch in de problemen. Vervolgens bord 5, daar had Lisa plaats genomen tegen Emile Wüstefeld. Naar eigen zeggen deed Lisa iets fout in de opening en kwam met wit onder druk te staan. Ze moest langdurig verdedigen.
Jan-Pieter speelde aan bord 6 tegen Machiel de Heer, de nieuwe voorzitter van SOPSWEPS. Zijn gedegen voorbereiding kon na 1.e4 al de prullenbak in, maar hij leek desondanks behoorlijk uit de opening te komen. Wit leek het niet erg kritisch aan te pakken. Naast Jan-Pieter zat ondergetekende tegen Jan Roebers. Dat was een van de spelers, waar ik kort een variantje voor bekeken had, dus dit keer kwamen de eerste zetten er redelijk vlot uit en bleef de gebruikelijke tijdnood achterwege. Het was wel jammer dat ik bij de eerste afwijking van mijn tegenstander al slordig reageerde. Hierdoor kon mijn tegenstander ruil van de zwartveldige lopers forceren. Maar goed, objectief was alles gewoon nog in evenwicht. Naast mij zat Talitha aan bord 8. Zij trof een oude bekende tegenover zicht, Lennart Ootes, een paar jaar geleden nog kortstondig lid van DSC. Zelf dacht ik dat Talitha wel aardig uit de opening kwam, maar dat bleek optisch bedrog. Een aantal teamleden zeiden al dat ze slecht stond en na enige zetten bleek dat ook zo uit te komen. Ze kwam eigenlijk telkens een tempo te kort om echt uit de opening te komen.
Op de laatste twee borden zaten Martine en Sebastiaan. Martine trof een invaller tegenover zich, David Koetsier. Deze woont tegenwoordig in Australië en komt schijnbaar rond de feestdagen naar Nederland en als het kan speelt hij dan ook een potje mee. Deze partij werd wederzijds voorzichtig opgezet. Iets soortgelijks gold voor Sebastiaan aan het laatste bord tegen Paul van Onselen. Het probleem was hier voornamelijk dat Sebas erg veel tijd verbruikte.
Nog voor de tijdscontrole kwamen we op een grote achterstand. De tegenstander van JP had zijn partij dan wel solide opgezet, maar hij trok daarna wel ten aanval. Eerst werd er een zwakte uitgelokt en daarna werd met een aantal venijnige zetjes de koning in de problemen gebracht. Jan-Pieter verloor ergens zijn dame, maar daar was het al uit. Ook Talitha wist het niet droog te houden. Lennart bleef de druk maar opbouwen en Talitha moest zich helemaal opvouwen om alles gedekt te houden. Dit bleef uiteraard niet goed gaan en toen ging Lennart er snel doorheen.
Aan deze twee nederlagen werd vervolgens geloof ik een remise toegevoegd. Bij Martine werd het evenwicht nooit verbroken en werd snel ook de vrede gesloten. Ik begreep achteraf dat Martine nog wel door had willen spelen als ze had geweten dat hij maar achtienhonderd-zoveel had. Tja. 2½ - ½ achter, dat leek een zware middag te worden.
Maar het bleek mee te vallen. De volgorde van de uitslagen heb ik niet scherp, omdat er nu fase kwam waarin ik alle hens aan dek nodig had voor mijn eigen partij. Maar toen ik naar de bar liep, bleek het 2½-3½ te zijn, in plaats van de score die ik u net mededeelde. Het schijnt dat de tegenstander van Lisa een stuk wegblunderde, juist op het moment dat hij had kunnen toeslaan. Ook Smaranda had gewonnen. Ze had haar initiatief (met een vervelende vrijpion) omgeruild voor een materiele voorsprong en dit voordeel blijkbaar snel thuisgebracht. De derde die won was Matthieu. Naar eigen zeggen stond hij de hele partij goed, dus wellicht dat hij ons zelf zou kunnen vertellen hoe het won?
Een volgende meevaller was dat Sten had kunnen blijven staan en een fout van Peek had kunnen afstraffen. Hij had een kwaliteit meer en een vervelende vrijpion en leek toch gewonnen te staan. Als we aan een van de andere borden nog minimaal een halfje konden pakken, dan zaten er matchpunten in... Dit was echter niet zo vanzelfsprekend. Joram stond aanvankelijk wel lekker begreep ik, maar had misgegrepen en kwam zwaar onder druk. Zelf had ik complicaties gezocht door middel van een pionoffer. De pion werd snel teruggewonnen, maar daarna kwam een fase waarin er niet al teveel tijd was, maar secuur spel eigenlijk wel nodig. Uiteindelijk kwam er een paardeneindspel op het bord, waarbij mijn tegenstander een verre vrijpion had. Als laatste was nog Sebastiaan bezig, maar die had in tijdnood zijn tegenstander in het voordeel laten komen. Ik had de indruk dat hij in een toreneindspel met minuspion zou komen. In de tussentijd rechtte Peek echter zijn rug en verdedigde het eindspel goed en Sten wist dus niet te winnen.
De punten kwamen echter juist van alle 3 de andere borden. Joram wist onder druk een stuk buit te maken tegen 3 pionnen. Het vervolg heb ik gemist, maar dit werd remise. Sebastiaan had ik in gedachten al opgegeven, maar hij wist zelfs te winnen. Ook hier heb ik gemist hoe, maar ik gok dat hij zijn koning actiever heeft gebruikt? Zelf wist ik ergens tussendoor remise te maken. In het paardeneindspel dacht iedereen dat ik verloren stond, inclusief mijn tegenstander. Zo makkelijk was het echter niet. Zwart had geen eenvoudige manier om zijn optische voordeel uit te buiten. De enige winstpoging die ik zelf zag speelde hij niet en na enkele mindere zetten had wit zijn koning geactiveerd en moest zwart enorm op zijn tellen passen. Dit deed hij goed en nadat hij zijn paard op het juiste moment weer activeerde kon ik net de zwarte h-pion niet meer oprapen. Remise door zetherhaling.
Al met al viel het dit keer onze kant op, al hoorde ik onze tegenstanders zeggen dat er niets op af te dingen was. Het tekende in ieder geval de sfeer in het gezellige café. We werden ook nog uitgenodigd om samen te gaan dineren, maar toen bleken wij al aan het bestellen om in het café zelf te eten. Dit bleek prima, met name de desserts (ruim bemeten chocolade- en appeltaart!) werden zeer enthousiast ontvangen. Na een klein afzakkertje in een naburige bar keerde het grootste deel van het team weer huiswaarts. Alleen JP bleef nog even, naar verluidt om even een drankje te doen in de stamkroeg van Willem Holleeder. Rare jongens, die advocaten... ;-)
De rest van het team was ondanks de gezellige avond nog op een zeer respectabele tijd thuis. Dit is toch wel een voordeel van het nieuwe speeltempo. Daar tegenover staat wel dat ik opnieuw het gevoel dat ik behoorlijk haast had moeten maken in de overgang van middenspel naar eindspel. Ik gok dat er wel stemmen op zullen gaan om wat extra tijd te gaan toevoegen aan het nieuwe tempo.
Het perspectief voor de volgende ronden is nu goed. Er volgen nu twee cruciale wedstrijden tegen de op papier directe concurrenten Purmerend (ook 3 punten) en Soest (5 punten). We dienen in deze wedstrijden tenminste minimaal een matchpunt te sprokken, dan is er zicht om het in de laatste ronde nog in eigen hand te hebben. Komt dat zien op zaterdag 8 februari in ons eigen theater!
Individuele resultaten:
| SOPSWEPS '29 | 2161 | - | DSC1 | 2151 | 4 - 6 | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Tom Bottema | 2162 | - | WIM Smaranda Padurariu | 2192 | 0 - 1 |
| 2 | Johan Booij | 2213 | - | Joram op den Kelder | 2281 | ½-½ |
| 3 | Dinand Webbink | 2259 | - | FM Matthieu Freeke | 2320 | 0 - 1 |
| 4 | IM Marcel Peek | 2365 | - | Sten Goes | 2226 | ½-½ |
| 5 | Emile Wüstefeld | 2223 | - | Lisa Hortensius | 2128 | 0 - 1 |
| 6 | Machiel de Heer | 2216 | - | Jan-Pieter Vos | 2021 | 1 - 0 |
| 7 | FM Jan Roebers | 2160 | - | Martin Glimmerveen | 2067 | ½-½ |
| 8 | Lennart Ootes | 2152 | - | Talitha Munnik | 1999 | 1 - 0 |
| 9 | David Koetsier | 1835 | - | Martine Middelveld | 2112 | ½-½ |
| 10 | Paul van Onselen | 2024 | - | Sebastiaan Smits | 2164 | 0 - 1 |
