DSC3 wint met maar liefst 7-1
Het mooie seizoen is voortgezet met een fantastische 7-1 overwinning. Messemaker 2 was het slachtoffer.
De wedstrijd verliep redelijk voorspoedig voor het derde. Het enige zorgenkind was in het begin van de wedstrijd het eerste bord, waar Arno Wiersma meer dan belabberd uit de opening kwam. Op de overige borden waren hier en daar wat plusjes te bespeuren.
Naarmate de wedstrijd vorderde werd het beeld voor DSC3 steeds rooskleuriger. Op een aantal borden stond DSC duidelijk beter, en echt grote problemen waren er niet meer. De eerste uitslag die genoteerd kon worden was een remise bij Pieter Buzing. Pieter was in een eindspel beland waarin hij wellicht ietsje beter stond, maar remise leek een logische uitslag.
Tegen de tijdcontrole kwamen de eerste punten binnen. Naomi Snikkers had met haar tegenstander een theoretische discussie uitgevochten, waarin haar tegenstander op een gegeven moment de draad kwijt raakte. Er werd een toren van de Goudse speler opgesloten, hetgeen Naomi uiteindelijk een vol stuk opleverde. Hoewel Naomi niet veel tijd meer had, wist ze de resterende stelling vlot in winst om te zetten.
Even later won ook Bart Meulemans op het laatste bord. Zijn tegenstander had een lastige stelling gehad en was in tijdnood gekomen. Hij had de problemen overwonnen, maar was net niet meer op tijd om zijn 40e zet uit te voeren...
René van Alfen had in een partij met tegengestelde rokades een stuk gewonnen, maar zijn tegenstander had ter compensatie een dame in de witte koningsstelling staan, en dat was afdoende voor remise.
Toen even later ook Henrik Tamerus won begon zich een grote zege af te tekenen. Henrik had lange tijd een pionnetje minder, maar compensatie in de vorm van aanval. In dat soort stellingen hoef je Henrik maar een halve kans te geven. Toen hij zo'n kans kreeg leverde dat beslissend voordeel op.
Met een 4-1 tussenstand was het eerste matchpunt binnen. De tijdnoodfase was ook door alle overgebleven spelers overleefd. Van de 3 borden die nu nog over waren stond geen van de spelers minder. Seth van der Vegt had op bord 4 in een open partij twee lichte stukken tegen een toren. Het enige probleem leek zijn niet erg beschermde koning. Ted Barendse was op bord 2 lekker uit de opening gekomen, en was druk bezig de zwarte koning op te jagen. En op bord 1 was Arno niet alleen de opening heelhuids doorgekomen, maar had hij in zijn tegenstanders tijdnoodfase een pionnetje meegepakt en afgeruild naar een eindspel waarin beide spelers 
+
hadden.
Van deze drie was Seth de eerste die klaar was. Hij had zijn kleine kwaliteit ingeruild voor een paar pionnen, en daarna zijn tegenstander opgebracht. Daarna volgde Ted, die met dame en loper zijn tegenstanders koning steeds verder had opgejaagd. Toen mat onvermijdelijk werd gaf zijn tegenstander op.
Het laatste punt van de 7-1 overwinning werd door Arno binnengehaald. Het +-eindspel met een pion meer was een -eindspel met een pion meer geworden, waarin de witte koning buitenspel kwam te staan om een verre vrijpion op te halen. Arno ging in de tussentijd op de andere vleugel aan de slag en won daarmee de partij.
Zo kwam een bijzonder grote uitslag tot stand. Dat was ook hard nodig om de ‘massakamp’ tegen Messemaker te winnen; DSC2 speelde tegelijk met het derde tegen Messemaker, maar dan tegen hun eerste team. Het tweede verloor met liefst 6½-1½, waardoor DSC het duel met de Goudse club met minimale cijfers won: 8½-7½.
De individuele uitslagen:
| DSC Delft 3 | 1951 | - | Messemaker 2 | 1990 | 7-1 | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Arno Wiersma | 2031 | - | Remco Hylkema | 2115 | 1-0 |
| 2 | Ted Barendse | 2083 | - | Frans Bottenberg | 2055 | 1-0 |
| 3 | Pieter Buzing | 2049 | - | Peter Ypma | 2019 | ½-½ |
| 4 | Seth van der Vegt | 1932 | - | Jan Evengroen | 1990 | 1-0 |
| 5 | Henrik Tamerus | 1992 | - | Jan Cheung | 1989 | 1-0 |
| 6 | René van Alfen | 1875 | - | Kees Brinkers | 1971 | ½-½ |
| 7 | Naomi Snikkers | 1830 | - | Hen-Jan Evengroen | 1933 | 1-0 |
| 8 | Bart Meulemans | 1818 | - | Leslie Tjoo | 1844 | 1-0 |
