DSC4 start met nederlaag tegen DD 3
Na een aardig begin heeft DSC4 in de eerste wedstrijd het onderspit moeten delven tegen de veteranen van DD 3. De 5-3 nederlaag was geheel aan onszelf te wijten.
Vorig jaar hadden we na wat kleine tragische momentjes met 3½-4½verloren, dit jaar is het team echter sterker (gemiddeld 30 punten), is er iets meer spelritme en beschikken we over een speler die over twee jaar GM is, als zijn ratinggroei zich zo voortzet!
Even voor achten zaten we achter de borden en was deel één van mijn missie (het debuteren als teamcaptain) geslaagd. Na een half uur was ik niet ontevreden. Naar mijn idee kwamen alleen debutant Toine op bord 1 en Diederik op bord 5 met zwart minder uit de opening. Daar stonden plusjes voor Martin (bord 2), Seth (4) en Olivier (8 ) tegenover. Mark (7) kwam in een bekende theoretische stelling terecht waarin hij een stuk aanbood en kon onmogelijk minder staan. Datzelfde gold voor Marco (6), die het loperpaar gratis en voor niks had gekregen.
Tevens kon Rufael (3) aan zijn partij beginnen. DD 3 had namelijk een nieuwe teamleider, op de één of andere manier had de betreffende DD-speler bedacht dat hij wel weer een mail van de oude teamcaptain zou krijgen en had deze mail niet gelezen (maakte ik op uit zijn verhaal). Daarom ging hij uiteindelijk zelf maar achter het bord zitten. Met een half uur tijdsvoorsprong en tegen een op papier mindere tegenstanders waren zijn kansen groter dan die van zijn tegenstander.
In het vervolg kwam Toine minder te staan (maar dan is hij op zijn best zei hij), het plusje van Martin verdween en Rufael had een ruimtegebrek (lastig in een desondanks redelijk gelijke stelling). Seths voordeel werd steeds groter en volgens mij was het gewonnen; een pion voor en een flink aantal dreigingen terwijl zijn tegenstander niets had. Diederik bleef iets minder staan, Marco had moeite een plan te vinden maar stond nog goed genoeg en Mark gaf in een opeens hele goede stelling een kwal weg met nul compensatie; virtueel 0-1. Oli bouwde zijn voordeel echter uit en bouwde geleidelijk een sterke koningsaanval op. Dit had hem echter wel veel tijd gekost.
Opeens was het dan ook daadwerkelijk 0-1, maar niet op het bord van Mark. Seth liet gewoon een stuk instaan en had helemaal niks meer. Een paar zetten later gaf hij op. Een flinke tegenvaller, want uit twee goede stellingen hadden we dus nul rendement.
Marco zei nog tegen me dat hij een gebrek had aan ritme en dat hij niet wist hoe hij het moest winnen. Dat was gewoon onzin want hij tikte het, op het missen van een snellere winstweg na, zéér overtuigend uit: 1-1.
Diederik kwam aan me vragen of hij remise mocht aanbieden, maar helaas bleek hij net de verliezende zet te hebben uitgevoerd. Mijn weigering maakte dan ook niet meer uit; 1-2. Ook bij Olivier ging het helemaal mis. Wat er precies mis was gegaan was mij onduidelijk maar de dames gingen eraf en Olivier zat in zware tijdnood in een ongeveer gelijk eindspel. Wat volgde was een voor de neutrale toeschouwer bizarre slapstick zowel op als naast het bord: zijn tegenstander haalde stukken van het bord, ging dan de notatie bijwerken, vergat het stuk terug te zetten en begon te praten bij elke zet die hij deed. Ik ben niet de persoon die iemand graag onsportiviteit verwijt, dat doe ik dus ook niet, maar voor Olivier met zijn permanente 10 seconden op de klok (dankzij het Fischer-tempo) was dit natuurlijk verschrikkelijk irritant en het lijkt me volkomen logisch dat hij een erg zuur gevoel heeft over dit akkefietje. Uiteindelijk liep er een zwarte pion door; 1-3.
Een zware nederlaag lag in het verschiet; Mark stond nog steeds verloren en Martin was voor een afwikkeling gegaan maar had volgens mij de situatie na de afwikkeling niet bekeken. Bovendien kwam hij in een 
+2pi vs 
+
eindspel terecht (met beiden nog een paar extra pionnen). Opeens werkten zijn stukken totaal niet meer samen en moest hij een mindere stand gaan kiepen. Rufael stond nog steeds gelijk, maar het tijdsvoordeel begon te tellen en bovendien was hij zijn stelling aan het verbeteren. Toine stond nog steeds slecht, maar kreeg rommelkansen en zijn tegenstander zat in tijdnood.
Uiteindelijk moest Martin ook zijn koning omleggen, een promotiedreiging bond zowel koning, loper als toren, waarna zwart rustig binnen kwam wandelen; 1-4. Toine wist echter te winnen& op tijd! De stelling was nog steeds minder, maar ‘zo schaak ik nou eenmaal’: 2-4. Rufael wist uiteindelijk de stelling van zijn tegenstander binnen te dringen en tikte de 3-4 binnen.
Als ik nu geen inleiding had geschreven had het nog 4-4 kunnen worden. De realiteit is dat Mark, ondanks zijn verwoede pogingen tot het krijgen van tegenspel, langzaam maar zeker van het bord werd gezet. Een ondekbaar mat zorgde voor de 3-5 nederlaag. Een slecht begin dus.
Ik verliet het clubgebouw met de gedachte dat we de wedstrijd hadden moeten winnen. In zekere zin is dat zo. Als je er vanuit gaat dat Seth, Mark en Olivier op een bepaald moment vrijwel zekere punten zijn geweest, had het inderdaad 6-2 kunnen worden. De realiteit is echter dat dit nooit tegelijkertijd het geval is geweest (misschien net 5-3) en we over de hele avond gezien terecht verloren hebben.
Waren er dan helemaal geen positieve punten? Gelukkig wel, de schitterende overwinning van Marco, de winnende debutant Toine en de degelijk spelende Rufael kunnen dit seizoen nog veel moois laten zien. De volgende keer hebben Seth, Mark en Olli minder pech en Martin en Diederik zijn gewoon degelijke goede spelers. Daarnaast hebben we natuurlijk ook Jaap, die helaas niet kon spelen maar later op de avond wel kwam kijken. Tot slot waren er geen remises, dat geeft wel aan dat de fighting spirit aanwezig is!
Een teleurgestelde, doch hoopvolle teamcaptain.
